امـروز شنبه ۰۶ مرداد ۱۴۰۳
این روزها بانک ها صندوق هایشان را ۶ قفله کرده اند و وام گرفتن از آنها سخت تر از پیدا کردن شیر مرغ است! اما این به آن معنا نیست که باید بی خیال وام بشوید ما در این جا راه هایی به شما یاد می دهیم تا به وسیله آن خودتان بانک داشته باشید و آن را مدیریت کنید.
به گزارش بانکی دات آی آر، صندوق های قرض الحسنه خانوادگی مدت هاست در بسیاری از خانواده های ایرانی راه اندازی شده و به یاری آنها می پردازد. تشکیل یک صندوق خانوادگی شاید در نظر اول سخت به نظر برسد اما حقیقت این است که چندان هم دشوار نیست و نیاز به کمی تلاش و همت دارد.
اولین گام برای تشکیل یک صندوق قرض‌الحسنه خانوادگی نوشتن اساسنامه است. برای اینکه این اساسنامه نوشته شود لازم است پنج یا هفت نفر از اعضای فامیل که قصد عضویت در صندوق را دارند با رای بقیه اعضا انتخاب شوند. این افراد باید در مورد تبصره‌ها و بند‌های اساسنامه به توافق برسند،البته به این معنی نیست که بقیه افرادی که جزو پنج یاهفت نفر نیستند، نمی‌توانند نظر بدهند؛ آنها هم می‌توانند نظر بدهند و در تدوین اساسنامه نقش داشته باشند اما نهایتا امضای اعضای انتخاب شده به اساسنامه اعتبار می‌دهد.
دریک صندوق قرض الحسنه لازم است…
اولین چیزی که در اساسنامه باید مورد توجه قرار بگیرد مشخص شدن مبلغ واریزی هر فرد عضو صندوق است. این مبلغ می‌تواند برای همه یکسان باشد یا اینکه می‌شود چند دسته‌بندی بر اساس پول واریزی افراد انجام داد که همه بتوانند مشارکت کنند اما به هر حال این سقف‌ها و دسته‌بندی هم باید مشخص شود. دومین نکته مهم این است که باید پرداخت وام به اعضا از زمان تاسیس صندوق به مدت ۶یا۱۲ماه به صلاحدید هیات مدیره متوقف باشد.
پس از این مدت توقف وام ۶ یا ۱۲ ماهه هریک از اعضا می‌تواند درخواست وام کنند. سقف وام پرداختی نسبت به توافق اعضای اصلی پنج تا هفت نفر است اما بهتر است قواعدی هم رعایت شود مثلا اگر سال اول پرداخت حق عضویت ماهانه ۱۰۰ هزارتومان است بهتر است سقف وام پرداختی از یک میلیون تومان بیشتر نباشد. یک نکته مهم اینکه مبلغی به‌عنوان رسوب صندوق درنظرگرفته شود تا هم موجودی صندوق از آن مبلغ کمتر نباشد و هم در مواقع ضرورت امکان دادن وام‌های خارج از نوبت و ضروری به خانواده‌ها وجود داشته باشد.
مبلغ ماهانه هم بهتر است به صورت دوره‌ای افزایش یابد البته نسبت به توان پرداخت اعضا می‌تواند کاهش هم داشته باشد. برگزاری مجمع سالیانه برای باز نگری فعالیت‌های اعضا و انتخاب دو یا سه نفر به عنوان بازرس هم نکاتی است که باید در نظر داشته باشید. مبلغ وام‌های پرداختی هم نباید افزایش یابد مگر اینکه حق عضویت ماهانه افزایش یافته باشد.
یکی از مواردی که باید در اساسنامه مورد توجه قرار گیرد چگونگی جذب اعضای جدید است. برخی از اعضای فامیلی ممکن است از اول مخالف تاسیس این صندوق باشند اما در یک مقطعی بخواهند عضو شوند. بهتر است برای اینکه توان وام دهی صندوق افزایش یابد و امکان جایگزینی اعضای جدید با کسانی که احیانا وسط کار از صندوق خارج می‌شوند وجود داشته باشد راهی برای جذب اعضای جدید پیش‌بینی کنید.
در حالت معمول اعضای جدید می‌توانند با پرداخت کلیه حق عضویت به صورت یکجا به عضویت درآیند ولی تا مدتی حق رای دادن نداشته باشند یا اینکه نصف مبلغ حق عضویت را همان ابتدای کار پرداخت کنند و درخواست وام کنند. یا اینکه اعضای جدید می‌توانند روند سال ابتدایی مجمع را ادامه دهند یعنی با همان حق عضویت سال اول عضو شوند و تا سقف وام اولیه وام بگیرند. به‌این ترتیب می‌توان از محل مبلغ جمع‌آوری شده مبالغ مناسبی را به سایر اعضای صندوق اختصاص داد.
یکی از توصیه‌های مهم برای بقا و ادامه فعالیت صندوق‌های خانوادگی این است که اعضای صندوق جلسات منظم ماهانه تشکیل دهند و از نظرات همه در پیشبرد کارها استفاده شود. تجربه نشان داده منفعل شدن این جلسات کم کم باعث می‌شود کار صندوق هم با رکود مواجه شود.
از آنجا که نظارت بر منابع و مصارف موجودی قرض‌الحسنه‌های کوچک کار چندان پیچیده‌ای نیست در صورتی که حسابدار و مسئول حسابرسی به طور مستمر بر منابع و مصارف نظارت کنند مشکل کسری بودجه پیش نخواهد آمد. البته این در صورتی است که کلیه اعضا هم به تعهدات خود پایبند بوده و حق عضویت و اقساط خود را به موقع پرداخت کنند. در هر صورت باید منابع و مصارف صندوق به دقت مورد بررسی قرار گیرد تا پول سرعت گردش خود را حفظ کند. تعهدات جدید را تنها زمانی به صندوق تحمیل کنید که منابع آن را جذب کرده باشید.
یکی از مواردی که باعث شکست کار صندوق‌های قرض‌الحسنه فامیلی می‌شود تعیین نکردن کارمزد است. حتما یک کارمزد بین سه تا چهار درصد تعیین کنید. داشتن یک دفتر ساده و دو نفر کارمند نیمه وقت از ضرورت‌های ادامه کار است و حقوق آنها هم باید از محل این کارمزد تامین شود.